-
1 hane halkı
Hausgemeinschaft f, Haushalt m -
2 hane
1) домhane halkı — домоча́дцы, дома́шние
hanesi misafirden boş kalmaz — его́ дом всегда́ по́лон госте́й
2) отделе́ние, се́кция, яче́йка3) шахм. кле́тка -
3 halk
halk ağzı Volksmund m;halk cumhuriyeti Volksrepublik f;halk deyimiyle im Volksmund;halk müziği Volksmusik f;halktan bir adam ein Mann aus dem Volke;hane halkı Haushaltsmitglieder n/pl;Halk Eğitim Merkezi Volksbildungszentrum n
См. также в других словарях:
hane — is., Far. ḫāne 1) Ev, konut 2) Ev halkı Oğlan iyiydi; becerikli, yumuşak huyluydu ama hanesi kalabalıktı. N. Cumalı 3) Bir bütünü oluşturan bölümlerden her biri, bölük, göz Dama tahtasında altmış dört hane vardır. 4) mat. Basamak 5) müz. Klasik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
hazan — il, kabile, bir hane halkı; nihayet, mevsim i meyve, mahsulatın yaprak dökecek Zeman … Çağatay Osmanlı Sözlük
ev — is. 1) Yalnız bir ailenin oturabileceği biçimde yapılmış yapı 2) Bir kimsenin veya ailenin içinde yaşadığı yer, konut, hane Ana oğul, yeni kiraladıkları eve bir pazar günü taşındılar. N. Cumalı 3) mec. Aile Evine bağlı bir adam. 4) esk. Soy,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
